Przewlekłe niedokrwienie kończyn (PAD – Peripheral Arterial Disease)

Przewlekłe niedokrwienie kończyn (PAD) to zespół objawów będących skutkiem znacznego zwężenia lub "zamknięcia" głównych szlaków tętniczych kończyny, u którego podstaw leży szereg zmian patologicznych związanych z rozwojem miażdżycy zarostowej tętnic. Niedokrwienie dużych obszarów mięśniowych kończyny powoduje destabilizację funkcji śródbłonka naczyniowego co skutkuje zaburzeniem jego funkcji - spadek syntezy tlenku azotu. W wyniku tego na poziomie mikrokrążenia dochodzi do spaczonego metabolizmu związków energetycznych dla mięśni. Zmniejszenie ukrwienia kończyn przy okresowo wzrastającym (w zależności od wykonywanej pracy przez mięśnie) zapotrzebowaniu na tlen i substancje energetyczne, nasila beztlenową glikolizę, której produktem ubocznym jest kwas mlekowy powodujący wystąpienie bólu.

Chromanie przestankowe

Chromanie przestankowe jest jednym z uciążliwych objawów towarzyszących miażdżycy tętnic kończyn dolnych (PAD – Peripheral Arterial Disease). Objawia się kurczowym bólem w łydkach i stopach pojawiającym się po przejściu krótkiego dystansu, nasilającego się miarę marszu, a słabnącego po zatrzymaniu. Choroba ta często nazywana jest chorobą "wystaw sklepowych", ponieważ chory zmuszony jest do zatrzymywania się po przejściu krótkiego odcinka pod pozorem oglądania wystaw sklepowych, a w rzeczywistości po to aby pozwolić odpocząć obolałym nogom. U chorych z chromaniem przestankowym zachowany jest prawidłowy przepływ krwi w spoczynku i z tego względu nie występują żadne objawy kończynowe. Dolegliwości są zwykle zauważane przez pacjenta po raz pierwszy po bardzo intensywnym wysiłku, następnie rozwijają się przez wiele lat, a zmuszają chorego do zgłoszenia się do lekarza po znacznym skróceniu dystansu przejścia bezbólowego. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, pacjent może odczuwać ból po przejściu od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.

Chromanie przestankowe jest niewątpliwie objawem znacznie obniżającym komfort życia pacjenta. Leczenie chorego opiera się na połączeniu farmakoterapii z treningiem marszowym i ma na celu wydłużenie dystansu chromania przestankowego, a zarazem poprawę jakości życia leczonego pacjenta.