L-arginina w badaniach klinicznych

L-arginina jest cząsteczką z przeszło 30-letnią historią badań klinicznych – wiele z nich dotyczyło badania wpływu zastosowania L-argininy u pacjentów z miażdżycą zarostową tętnic kończyn dolnych na poprawę dystansu przejścia bezbólowego. Badania te dowiodły, że nawet dwutygodniowa suplementacja L-argininą może przyczynić się do znacznego wydłużenia dystansu chromania przestankowego, a zatem poprawy jakości życia chorego pacjenta.

W poniższej tabeli zostały przedstawione wyniki 6 niezależnych badań klinicznych z łącznym udziałem 237 pacjentów z miażdżycą zarostową tętnic kończyn dolnych, z których każde dowiodło skuteczności zastosowania L-argininy w poprawie dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego dystansu przejścia.

Omówienie poszczególnych badań klinicznych

1. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego u pacjentów z chromaniem przestankowym

Influence of L-arginine oral supplementation on oxidative stress in patients with intermittent claudication

Micker M., Chęciński P., Jabłecka A., Krauss H., Zapalski S.

Acta Angiol. Vol. 8, No. 4, pp. 137-142

W badaniu wzięło udział 16 pacjentów z rozpoznaną miażdżycą tętnic kończyn dolnych II stopnia wg klasyfikacji Fontaine'a, w wieku 42-74 lat (średnio 58,3 lat). Pacjentom przez 28 dni, 3 x dziennie podawano L-argininę w dawce 3 x 4g/d. W czasie badania, tzn. w 0 dniu, po 3 h, 7, 14 i 28 dniu, u każdego pacjenta przeprowadzono pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe z określeniem dystansu chromania przestankowego i wartości wskaźnika kostka-ramię, a także pobrano krew w celu oznaczenia stężenia NO oraz TAS.

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało że u pacjentów stosujących L-argininę dystans przejścia bezbólowego wydłużył się z 214,29 m ± 96,76 m do 1622,86 m ± 899,36 m.

2. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego dystansu przejścia u pacjentów z chromaniem przestankowym

The influence of oral supplementation of L-arginine on intermittent claudication in patients with peripheral arterial disease of the lower extremities

Micker M., Krauss H., Ast J., Chęciński P., Jabłecka A.

Acta Angiol. Vol. 13, No. 1, pp. 1-14

W badaniu wzięło udział 48 pacjentów z rozpoznaną miażdżycą tętnic kończyn dolnych w II stopniu wg klasyfikacji Fontaine'a (25 mężczyzn, 23 kobiety). Pacjentów randomizowano do jednej z 2 grup. Przez 28 dni otrzymywali L-argininę w dawce 3 x d. po 4 g (grupa I) lub placebo w analogicznej dawce (grupa II).

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało że u pacjentów stosujących L-argininę dystans przejścia bezbólowego wydłużył się z 80,40 m ± 44,18 m do 438,75 m ± 532,57 m.
Poprawa o 448%

Maksymalny dystans przejścia
Badanie wykazało że u pacjentów stosujących L-argininę maksymalny dystans przejścia wydłużył się z 158,95 m ± 87,25 do 687,08 m ± 769,66 m.
Poprawa o 432%

3. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego u pacjentów z chromaniem przestankowym

The effect of L-arginine oral supplementation on claudication in patients with peripheral arterial disease

Checinski P., Jablecka A., Krauss A., Micker M., Ast J., Bogdanski P., Waliszewski K.

Acta Angiol.

W badaniu wzięło udział 32 hospitalizowanych pacjentów (12 kobiet, 20 mężczyzn)w wieku 42- 74 lata (średnio 59,6 lat) z miażdżycą kończyn dolnych II lub III stopnia wg klasyfikacji Fontaine'a.
Pacjenci zostali randomizowani do jednej z dwóch grup. Pierwsza grupa otrzymywała doustnie L- argininę w dawce 2 g x 3 x d. Druga grupa, L-argininę w dawce 4 g x 3 x d przez okres 28 dni.

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało u pacjentów stosujących L-argininę wydłużenie dystansu przejścia bezbólowego z 164,44 m ± 45,31 do 471,11 ± 169,66 m w grupie pierwszej oraz z 214,29 m ± 96,76 m do 1622,86 ± 899,36 m w grupie drugiej.

4. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego dystansu przejścia u pacjentów z chromaniem przestankowym

Placebo-controlled trial of L-arginine in the treatment of peripheral arterial obstructive disease patients

Sławiński M., Grodzińska L. Kostka-Trąbka E., Bieroń K., Goszcz A., Jachym R., Korbut R.

Med Sci Monit. 1998; 4 (4): 640-645

W badaniu wzięło udział 20 pacjentów z rozpoznaną niedrożnością tętnic obwodowych. Pacjentom przez 7 dni podawano dożylnie roztwór placebo. Przez kolejne 7 dni pacjentom podawano dożylnie 12,6 g chlorowodorku L-argininy. Po zakończeniu terapii infuzyjnej, pacjenci przyjmowali doustnie 1 g L-argininy 3 x d przez okres 21 dni. 

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało wydłużenie dystansu przejścia bezbólowego z 119,25 ± 59,0 m do 231,0 ± 151,8 m po terapii z zastosowaniem L-argininy.

Maksymalny dystans przejścia
Badanie wykazało wydłużenie maksymalnego dystansu przejścia z 220,75 ± 135,03 m do 418,75 ± 249,0 m po terapii z zastosowaniem L-argininy.

5. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego dystansu przejścia u pacjentów z chromaniem przestankowym

Nutritional therapy for peripheral arterial disease: a double-blind, placebo-controlled, randomized trial of HeartBar

Maxwell AJ, Anderson BE, Cooke JP.

Vasc Med. 2000;5(1):11-9

W badaniu wzięło udział 41 pacjentów cierpiących z powodu chromania przestankowego. Pacjenci zostali randomizowani do jednej z 3 grup: I grupa (n=14) przyjmowała doustnie L-argininę w dawce 3,3 g dziennie, II grupa (n=12) otrzymywała L-argininę w dawce 6,6 g dziennie, a III grupa (n=13) otrzymywała analogiczną dawkę placebo przez okres 14 dni. Wszyscy pacjenci zostali poddani szczegółowym badaniom przed i po zakończeniu terapii.

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało że u pacjentów stosujących L-argininę w dawce 6,6 g/dziennie dystans przejścia bezbólowego uległ wydłużeniu z 159 ± 134 m do 260 ± 67 m.

Maksymalny dystans przejścia
Badanie wykazało że u pacjentów stosujących L-argininę w dawce 6,6 g/dziennie maksymalny dystans przejścia uległ wydłużeniu z 197 ± 45 m do 327 ± 69 m

6. Wpływ suplementacji L-argininą na poprawę dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego dystansu przejścia u pacjentów z chromaniem przestankowym

A pilot study of L-arginine supplementation on functional capacity in peripheral arterial disease

Oka RK, Szuba A, Giacomini JC, Cooke JP.

Vasc Med. 2005 Nov;10(4):265-74

W badaniu wzięło udział 80 pacjentów cierpiących z powodu chromania przestankowego. Pacjenci zostali randomizowani do jednej z 4 grup: grupa I (n=18) przyjmowała dawkę placebo, grupa II (n=18) przyjmowała doustnie L-argininę w dawce 3 g dziennie, grupa III (n=17) przyjmowała L-argininę w dawce 6 g dziennie, a grupa IV (n=19) przyjmowała L-argininę w dawce 9 g dziennie. Pacjenci zostali poddani szczegółowym badaniom przed rozpoczęciem i po zakończeniu terapii.

Dystans przejścia bezbólowego
Badanie wykazało u pacjentów stosujących L-argininę w dawce 6 g/dziennie poprawę dystansu przejścia bezbólowego z 113,2 ± 73,7 m do 179,2 ± 115,6 m.

Maksymalny dystans przejścia
Badanie wykazało u pacjentów stosujących L-argininę w dawce 6 g/dziennie poprawę maksymalnego dystansu przejścia z 306,3 ± 151,9 m do 371,4 ± 188,9 m

Zestawienie wyników badań klinicznych

1 - Micker M., Chęciński P., Jabłecka A., Krauss H., Zapalski S.: Influence of L-arginine oral supplementation on oxidative stress in patients with intermittent claudication. Acta Angiol. Vol. 8, No. 4, pp. 137-142

2 - Micker M., Krauss H., Ast J., Chęciński P., Jabłecka A.: The influence of oral supplementation of L-arginine on intermittent claudication in patients with peripheral arterial disease of the lower extremities. Acta Angiol. Vol. 13, No. 1, pp. 1-14

3 - Checinski P., Jablecka A., Krauss A., Micker M., Ast J., Bogdanski P., Waliszewski K.: The effect of L-arginine oral supplementation on claudication in patients with peripheral arterial disease.

4 - Sławiński M., Grodzińska L. Kostka-Trąbka E., Bieroń K., Goszcz A., Jachym R., Korbut R.: Placebo-controlled trial of L-arginine in the treatment of peripheral arterial obstructive disease patients. Med Sci Monit. 1998; 4 (4): 640-645

5 - Maxwell AJ, Anderson BE, Cooke JP.: Nutritional therapy for peripheral arterial disease: a double-blind, placebo-controlled, randomized trial of HeartBar. Vasc Med. 2000;5(1):11-9.

6 - Oka RK, Szuba A, Giacomini JC, Cooke JP.: A pilot study of L-arginine supplementation on functional capacity in peripheral arterial disease. Vasc Med. 2005 Nov;10(4):265-74.

L-arginina – naturalny aminokwas

L-arginina jest naturalnie występującą w ludzkim organizmie substancją należącą do grupy względnie egzogennych aminokwasów. Pojęcie "względnie egzogenny" oznacza, że jest ona syntetyzowana zarówno przez nasz organizm, jak również dostarczana wraz z codzienną dietą w pożywieniu.

L-arginina w syntezie tlenku azotu

L-arginina jest prekursorem w syntezie cząsteczki tlenku azotu – głównego czynnika odpowiedzialnego za rozszerzanie naczyń krwionośnych – dzięki czemu znalazła zastosowanie w schorzeniach układu sercowo-naczyniowego i sportach siłowych.

W organizmie ludzkim L-arginina pod wpływem enzymu – syntazy tlenku azotu (NO) ulega przemianie do cytruliny, czemu towarzyszy wydzielenie cząsteczki tlenku azotu.

Tlenek azotu (NO)

Tlenek azotu (NO) jest cząsteczką, której odkrycie i opisanie wpływu na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego zostało w 1998 roku uhonorowane nagrodą Nobla.

Tlenek azotu cechuje się wielokierunkowym działaniem w obrębie naczyń krwionośnych:

• rozkurcza je
• hamuje agregację płytek krwi
• zmniejsza przyczepność płytek krwi do ściany naczyń
• aktywuje układ fibrynolityczny
• hamuje patologiczną przebudowę ściany naczyń krwionośnych (tzw. remodeling naczyń – negatywny objaw miażdżycy)

Niedobór L-argininy

Niedobór L-argininy w organizmie człowieka, prowadzi przede wszystkim do spadku syntezy tlenku azotu. Co więcej – zamiast tlenku azotu powstaje anionorodnik ponadtlenkowy dodatkowo neutralizujący już obecny tlenek azotu, poprzez związanie go i utworzenie wolnego rodnika. Wolne rodniki są z kolei szkodliwymi czynnikami powodującymi obszerne uszkodzenia w obrębie naczyń krwionośnych. Niedobór L-argininy jest więc bardzo niekorzystnym zjawiskiem – nie tylko ogranicza ilość dostępnego tlenku azotu, ale dodatkowo go neutralizuje. W wyniku tego, światło naczyń ma bardzo ograniczone możliwości rozszerzania się, a działanie wolnych rodników dodatkowo prowadzi do uszkodzenia śródbłonka naczyń krwionośnych oraz sprzyja osadzaniu się cholesterolu na ich ściankach.

Przewlekłe niedokrwienie kończyn (PAD – Peripheral Arterial Disease)

Przewlekłe niedokrwienie kończyn (PAD) to zespół objawów będących skutkiem znacznego zwężenia lub "zamknięcia" głównych szlaków tętniczych kończyny, u którego podstaw leży szereg zmian patologicznych związanych z rozwojem miażdżycy zarostowej tętnic. Niedokrwienie dużych obszarów mięśniowych kończyny powoduje destabilizację funkcji śródbłonka naczyniowego co skutkuje zaburzeniem jego funkcji - spadek syntezy tlenku azotu. W wyniku tego na poziomie mikrokrążenia dochodzi do spaczonego metabolizmu związków energetycznych dla mięśni. Zmniejszenie ukrwienia kończyn przy okresowo wzrastającym (w zależności od wykonywanej pracy przez mięśnie) zapotrzebowaniu na tlen i substancje energetyczne, nasila beztlenową glikolizę, której produktem ubocznym jest kwas mlekowy powodujący wystąpienie bólu.

Chromanie przestankowe

Chromanie przestankowe jest jednym z uciążliwych objawów towarzyszących miażdżycy tętnic kończyn dolnych (PAD – Peripheral Arterial Disease). Objawia się kurczowym bólem w łydkach i stopach pojawiającym się po przejściu krótkiego dystansu, nasilającego się miarę marszu, a słabnącego po zatrzymaniu. Choroba ta często nazywana jest chorobą "wystaw sklepowych", ponieważ chory zmuszony jest do zatrzymywania się po przejściu krótkiego odcinka pod pozorem oglądania wystaw sklepowych, a w rzeczywistości po to aby pozwolić odpocząć obolałym nogom. U chorych z chromaniem przestankowym zachowany jest prawidłowy przepływ krwi w spoczynku i z tego względu nie występują żadne objawy kończynowe. Dolegliwości są zwykle zauważane przez pacjenta po raz pierwszy po bardzo intensywnym wysiłku, następnie rozwijają się przez wiele lat, a zmuszają chorego do zgłoszenia się do lekarza po znacznym skróceniu dystansu przejścia bezbólowego. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, pacjent może odczuwać ból po przejściu od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.

Chromanie przestankowe jest niewątpliwie objawem znacznie obniżającym komfort życia pacjenta. Leczenie chorego opiera się na połączeniu farmakoterapii z treningiem marszowym i ma na celu wydłużenie dystansu chromania przestankowego, a zarazem poprawę jakości życia leczonego pacjenta.

Preparat Medargin^® Caps uzupełnia codzienną dietę w aminokwas L-argininę. L-arginina bierze udział w powstawaniu tlenku azotu (NO). Tlenek azotu działa rozkurczająco na naczynia tętnicze, co powoduje zwiększony przepływ krwi w tkankach.

Składniki produktu Medargin^® Caps

• L-arginina

1 kapsułka Medargin^® Caps zawiera

• L-arginina 750 mg

Sposób użycia

Dorośli: zaleca się stosować 4-8 kapsułek dziennnie. 
Nie przekraczać zalecanej dziennej porcji do spożycia. 

Suplement diety nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Zrównoważona dieta oraz zdrowy tryb życia są ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Przeciwwskazania

Uczulenie na którykolwiek ze składników produktu. 

Dostępne opakowania

• Medargin^® Caps - 120 kapsułek

cart